Χρύσα Κιουτσούκη

Ακόμα μία συνέντευξη για το serraiesmanoulesnewspaper.blogspot.gr

συνέντευξη στη Γλυκερία Σκιαδοπούλου 

Είναι νέα, ωραία και τον τελευταίο καιρό, μέσω της τηλεόρασης ή του ραδιοφώνου, έχει εισβάλει σε κάθε σερραϊκό σπίτι δίνοντάς μας χαρά με τον αυθορμητισμό της και την ζωντάνια της. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Θεσσαλονίκη από μπαμπά Σερραίο και μαμά Κατερινιώτισσα. Σπούδασε Πιάνο και Ανώτερα Θεωρητικά της Μουσικής καθώς και Μουσικοπαιδαγωγικά. Από το 2002 δουλεύει σαν παρουσιάστρια αλλά παράλληλα εξασκούσε και το επάγγελμά της. Ξεκίνησε στο Seven tv της Αθήνας, μετά πέρασε από όλα τα τοπικά κανάλια της Θεσσαλονίκης και κατέληξε στις Σέρρες που ήρθε ως Ερωτικός Μετανάστης. Ήρθε για έναν γάμο και βρήκε τον άντρα της ζωής. Πρόσφατα έγινε μαμά καθώς απέκτησε ένα πανέμορφο κοριτσάκι που συμπλήρωσε την ευτυχία τους. Αν και πολυάσχολη, βρήκε λίγο χρόνο και μέσω μια τρυφερής συζήτησης την ρωτήσαμε και μας απάντησε για όλα όσα απασχολούν μια νέα εργαζόμενη μαμά.

Σε μια από τις πιο δημιουργικές φάσεις της ζωής σου έμαθες πως είσαι έγκυος. Πως προετοιμάστηκες για τον νέο αυτό ρόλο στη ζωή σου;

 
Δεν προετοιμάστηκα. Μπήκα στον χορό και χόρεψα.Η ζωή που είναι πιό σοφή από εμας το αποφάσισε για εμένα και εγώ απλά την ακολούθησα. Με οδήγησε μόνη της. Μου ανέθεσε αυτόν τον ρόλο και εγώ απλά τον εκτελεσα. Γρήγορα συνήθισα την ιδέα και απλά περίμενα τη γέννηση του παιδιού μου.

Σε όλη την διάρκεια της εγκυμοσύνης σου σε παρακολουθούσαμε μέσα από τον τηλεοπτικό φακό σε καθημερινή βάση. Είχες εύκολη εγκυμοσύνη;

 
Είχα εύκολη εγκυμοσύνη. Τους πρώτους 3 μήνες  είχα μόνο στομαχόπονο. Αυτο  που με ταλαιπώρησε πολύ ήταν ότι πονούσαν πολύ τα πόδια μου και η μέση μου, καθώς και το ότι τα βράδια δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Αυτό ήταν πολύ δυσκολο αλλά δεν παραπονιέμαι, γιατί έχω φίλες που πέρασαν την εγκυμοσύνη σε ένα κρεβάτι ακίνητες. Βέβαια  μερικές φορές φοβόμουν κατα την διάρκεια της εκπομπης, γιατί ένοιωθα ότι θα λιποθυμήσω. Μία μέρα, όταν γυρνούσα από το κανάλι στο σπίτι, σταμάτησα στην άκρη του δρόμου, γιατί μου είχε πέσει το ζάχαρο και έχασα το φώς μου. Μ' έπιασε πανικός.Φοβήθηκα ότι θα μείνω στο τιμόνι αλλά τέλος καλό, όλα καλά !

Πέρασαν οι εννιά μήνες και ήρθε η στιγμή να κρατήσεις την μπέμπα στην αγκαλιά σου. Ποιες είναι οι πρώτες σκέψεις της Χρύσας  Μαμάς;

 
Οι πρώτες μου σκέψεις ! Είπα “Καλωσήλθες  απαιτητική μικρούλα μου”, αυτό είπα . Μετά ακολούθησε φόβος, φόβος να μην την αφήσω μόνη στη ζωή, γιατί κανένας δεν πονάει το παιδί σου όσο εσύ και κανένας δεν το φροντίζει καλύτερα από εσένα . Φοβήθηκα να μη μείνει μόνη στην ζωή της, ίσως γιατί έχασα τον πατέρα μου σε ηλικία 18 χρονών και 15 μέρες, αφού η μαμά μου γέννησε τον τελευταίο μου αδελφό. Έτσι,αυτή η σκέψη ήταν στο μυαλό μου. “Χρύσα πρόσεχε μην πάθεις κάτι και μείνει μόνο του το κοριτσάκι σου.”  Μετά ευθύνη! Ευθύνη να μεγαλώσω σωστά την ψυχή που μου χάρισε ο Θεός και μου ανέθεσε τη φροντίδα της.

Στις μέρες μας έχει επανέλθει δυναμικά η ιδέα του θηλασμού. Ποια η γνώμη σου για τον αποκλειστικό θηλασμό;

 
     Δεν υπάρχει πιο σημαντικό και πιο γλυκό  πράγμα από το να θηλάσεις το παιδί σου, δένεσαι μαζί του πιο πολύ και είναι ένας τρόπος να του εκφράσεις την αγάπη σου… Μην το βάζετε  εύκολα κάτω οι μαμάδες όσο κι αν δυσκολεύεστε ή δεν έχετε γάλα. Το παιδάκι νοιώθει ασφάλεια στο στήθος της μαμάς. Είναι μια ψυχούλα που χρειάζεται να νοιώσει ότι εσείς θα το φροντίσετε και μια μαμά αυτό το δείχνει με τον αγώνα που κάνει να θηλάσει το παιδάκι της.


Η μητρότητα συνεπάγεται συχνά με άγχος και φοβίες για το μέλλον του μωρού… υπάρχει κάτι που σε προβληματίζει για το μέλλον της μικρής σου;

Όλα με προβληματίζουν. Είμαι υπερβολική. Θέλω το παιδάκι μου να βρεί το δρόμο του επαγγελματικά,  να κάνει σωστή επιλογή σπουδών , να μην την εκμεταλλευτούν στη ζωή της, να διαλέξει έναν άντρα που να την αγαπάει και να την σέβεται. Όλα αυτά με αγχωνουν από τώρα.

Όταν γίνεσαι πρώτη φορά μητέρα συνήθως οι γύρω σε κρίνουν και σε συμβουλεύουν για όλα όσα κάνεις…εσύ ακούς την γνώμη των πιο έμπειρων μαμάδων ή λειτουργείς καθαρά με το μητρικό σου ένστικτο;

 
 Δε μου έχει τύχει ούτε να με κρίνουν ούτε να με συμβουλεύσουν. Δε χρειάστηκα ακόμη να ζητήσω την γνώμη πιο έμπειρων μαμάδων. Δε νομίζω ότι ειπάρχει συνταγή για το πως να μεγαλώσεις σωστά το παιδί σου. Ο καθένας μας μεγαλώνει το παιδί του σύμφωνα με δικά του κριτήρια διαπαιδαγώγησης. Εγω παρακαλάω τον Θεό να με βοηθήσει να μεγαλώσω σωστά την ψυχή που μου εμπιστεύτηκε να φέρω στον κόσμο. Αυτόν θεωρό ιδανικό σύμβουλο. Επιπλέον, τι θα πεί πιο έμπειρη μαμά; Υπάρχει σχολείο; Το να είσαι μαμά το έχεις μέσα σου και δεν μαθαίνεται. Κάθε παιδί είναι διαφορετική προσωπικότητα πως μπορεί καποιος άλλος να έχει άποψη για το δικό σου παιδί και να σε συμβουλεύει; … τελικά ότι λειτουργώ με το ένστικτό.

Αυτό τον καιρό σε ακούμε μέσα από το Noise radio. Τελικά τι αγαπάει περισσότερο η Χρύσα… τηλεόραση; Ραδιόφωνο ή μουσική;;;

 
Τα αγαπάει όλα! Απλά έχουν διαφορετική θέση στην καρδιά μου! Η μουσική και η τηλεόραση είναι ολόκληρη η ζωή μου. Αυτά που κάνω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Το ραδιόφωνο με ξεκουράζει είναι το λιγότερο απαιτητικό από όλα και είναι κάτι καινούριο που το λάτρεψα, μου βγαίνει εύκολα, κάνουμε χαβαλέ και παράλληλα αμείβομαι τι άλλο θέλω…Η μουσική είναι Αγάπη, η Τηλεόραση είναι έρωτας και το Ραδιόφωνο Καψούρα....Τα θέλω και τα τρία .

Έχεις ασχοληθεί πολύ με την μουσική, πράγμα που ίσως εδώ στις Σέρρες δεν το γνωρίζουν πολλοί…παίζει ρόλο πιστεύεις η μουσική στην διαμόρφωση του χαρακτήρα ενός παιδιού;

 
Φυσικά! Όλα όσα κάνει ένα παιδί παίζουν ρόλο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του. Η μουσική είναι μία γλώσσα χωρίς λέξεις που μαθαίνεις να την αποκωδικοποιείς. Μαθαίνεις να γίνεσαι πιο εκφραστικός, εξασκεί την υπομονή σου και την επιμονή σου. Μαθαίνεις να λειτουργείς και solo αλλα και ομαδικά. Η μουσική είναι η παρέα του μουσικού, όταν είναι μόνος του και διώχνει τη μοναξιά. Η μουσική προσφέρει πάρα πολλά!

Θα ήθελες η κορούλα σου α ακολουθήσει τα χνάρια σου;

 
Θα ήθελα να ακολουθήσει αυτά που αυτή θα θελήσει και εγώ θα είμαι δίπλα της να τη στηρίξω, να της δώσω τις γνώσεις μου και τις συμβουλές μου. Και θα ήθελα ο δικός της δρόμος να έχει λιγότερες δυσκολίες, δεν έχω παράπονο! Προς Θεού! Απλά θέλω το καλυτερο για το παιδί μου.

Είσαι από τα άτομα που μας στήριξαν πολύ ιδιαίτερα στο ξεκίνημά μας σαν σύλλογος. Ποια η γνώμη σου για τις «Σερραίες Μανούλες»;

 
Οι σύλλογοι είναι η δύμαμη των πολλών να κάνουν και να καταφέρουν όσα  δεν μπορεί να κάνει κάποιος μόνος του. Πιστεύω  ότι οι Σερραίες Μανούλες μπορούν να κάνουν πολλά και το έχουν αποδείξει.

Φανή Ασπογαλή

Ακόμα μία συνέντευξη για το serraiesmanoulesnewspaper.blogspot.gr

Φανή Ασπογαλή

«Οι μανούλες μπορούν να διαμορφώσουν μια καλύτερη κοινωνία
... αν είναι και Σερραίες… μπορούν να κάνουν θαύματα!» 

Γνωστή σε όλους μας από την εκπομπή της «Γυναικεία υπόθεση» στο TV ΕΠΙΛΟ-ΓΕΣ αλλά και μέσα από την ραδιοφωνική της παρουσία στο Radio ΕΠΙΛΟΓΕΣ, η Φανή έχει κερδίσει τις εντυπώσεις και έχει μπει για τα καλά στην καρδιά όλων μας.  Με έντονη την αίσθηση του χιούμορ, αλλά και πλήρη σοβαρότητα, όταν η στιγμή το επιβάλει, προσεγγίζει εξίσου εύκολα τα δύσκολα αλλά και τα απλά καθημερινά θέματα που αναλύει στην εκπομπή της. Πριν λίγες μέρες παρουσίασε αφιλοκερδώς την εκδήλωση «Η παράδοση στην ζωή των παιδιών μας» στην 1η Γιορτή Παιδιού που διοργάνωσε ο σύλλογος «Σερραίες Μανούλες». Η Φανή είναι μία σερραία μανούλα σαν όλες εμάς…

στην 1η Γιορτή Παιδιού 

Πόσο άλλαξε η ζωή σου από τη στιγμή που έγινες μητέρα;
Εντελώς! Έγινε πιο όμορφη , πιο ευτυχισμένη, απέκτησε νόημα αλλά και πολλές «γλυκές» ευθύνες. Μου άλλαξε τον τρόπο που βλέπω τη ζωή, τον τρόπο που σκέφτομαι και λειτουργώ. Χρωστά πολλά στην κόρη μου… ο ερχομός της με έκανε μητέρα, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι με ξαναέκανε παιδί! 

Πιο θεωρείς πως είναι το πιο δύσκολο κομμάτι της μητρότητας;
Το μεγάλωμα ενός παιδιού έχει μονό «όμορφες δυσκολίες» και τις απολαμβάνω από την πρώτη μέρα. Δεν θέλω να παραπονιέμαι, θεωρώ την μητρότητα ευλογία.

Η τηλεόραση και το ραδιόφωνο σε έχουν κάνει γνωστή σε όλο το νομό μας. Ποια τα θετικά και πια τα αρνητικά της δημοσιότητας και πόσο έχει επηρεάσει την κόρη σου όλο αυτό;
Αγαπά πολύ την δουλεία μου και θεωρώ πως την υπηρετώ με συνέπεια και σεμνότητα σχεδόν είκοσι χρόνια τώρα. Η αναγνωσιμότητα είναι διασκεδαστική και ευχάριστη και αισθάνομαι πολύ τυχερή που εισπράττω την αποδοχή και την αγάπη του κόσμου. Δεν έχω εντοπίσει κάποια αρνητικά στοιχειά και νομίζω πως κάπως έτσι το βλέπει και η κόρη μου.

Στις μέρες μας ένα διαζύγιο δεν είναι πλέον κάτι τραγικό. Εξάλλου έρευνες λένε πως οι “ήρεμοι” γονείς είναι αναμφισβήτητα και “σωστοί” γονείς. Εσύ πως το διαχειρίστηκες το διαζύγιό σου και τι πιστεύεις ότι θα πρέπει να προσέξει μία μητέρα που βιώνει κάτι ανάλογο;
Το διαζύγιο είναι κάτι που αφόρα το ανδρόγυνο και μονό! Παύεις να είσαι σύζυγος αλλά ποτέ δεν παύεις να είσαι γονιός. Πιστεύω πως όταν εκλείψουν οι δυσκολίες και οι εντάσεις ενός «προβληματικού» γάμου, και εφόσον υπάρχει η ωριμότητα, η ψυχραιμία και οι σωστοί χειρισμοί των νέων καταστάσεων τότε σαφώς και ισχύει το «ήρεμοι γονείς, σωστοί γονείς».

Η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει τους πάντες…έχεις μιλήσει στην κόρη σου για την κατάσταση που επικρατεί και πόσο σας έχει επηρεάζει;
Προσπαθω να την κρατήσω μακριά απ' όλο αυτό, γιατί δεν θέλω να της στερήσω την ανεμελιά που κάθε παιδί δικαιούται. Αναπόφευκτα όμως, βλέπει και αντιλαμβάνεται όσα συμβαίνουν και γι' αυτό της λέω αυτό που πάντα μου έλεγε ο πατέρας μου: «ότι διορθώνεται με χρήματα να μην σε στεναχωρεί»!

Οι γυναίκες σήμερα είναι δυναμικές και ανταγωνίζονται σε πολλά επίπεδα τους
Άντρες με επιτυχία. Πολλοί βέβαια υποστηρίζουν πως έχουν μπερδευτεί λιγάκι οι ρόλοι. Υπάρχει κατά τη γνώμη σου κάτι που δεν είναι «γυναικεία υπόθεση»;
Νομίζω ότι υπεύθυνες για το μπέρδεμα των ρολών των δυο φύλων είμαστε αποκλειστικά και μονό εμείς οι γυναίκες. Πρέπει να ξαναβρούμε την χαμένη μας θηλυκότητα και να αναδείξουμε τον κρυμμένο ανδρισμό των συντρόφων μας, και ναι, αυτό είναι «Γυναίκεια Υπόθεση». Εκείνο που δεν είναι «Γυναίκεια Υπόθεση» είναι το να προσπαθούμε να υποκαταστήσουμε την ανδρική υπόσταση.

Ποια τα όνειρά σου για την κόρη σου;
Όπως κάθε παιδί έτσι και η κόρη μου έχει το αποκλειστικό δικαίωμα να έχει τα δικά της όνειρα. Τα όνειρα της, θα είναι και δικά μου.

Πως θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου σαν μητέρα; Τι τύπος μητέρας είσαι τελικά;
Είμαι μια «Σερραία Μάνουλα». Για περισσότερες λεπτομέρειες απευθυνθείτε στην κόρη μου…

Πως περνάτε τον ελεύθερο χρόνο σας με την κόρη σου;
Συζητάμε και λέμε τι θέλει η καθεμία να κάνουμε ….και τελικά κάνουμε αυτό που θέλει η Μαρία! (γελάει…) Κάνουμε βόλτες στην πόλη, μαγειρεύουμε παρέα, παίζουμε και ότι ακόμη προκύψει ανάλογα με την διάθεση και την εποχή.

Είσαι μία σερραία μανούλα! Έχεις στηρίξει τον σύλλογό μας από το ξεκίνημά του έως και σήμερα. Τι είναι αυτό που σου κέντρισε το ενδιαφέρον για τον σύλλογό μας;
Από την πρώτη στιγμή διέκρινα διάθεση για προσφορά χωρίς ανταλλάγματα και απώτερους σκοπούς. Στη συνεχεία διαπίστωσα την αναγκαιότητα της ύπαρξης αλλά και της στήριξης αυτού του συλλόγου. Άλλωστε το έχω πει πολλές φόρες και θα το ξαναπώ: «Οι μανούλες μπορούν να διαμορφώσουν μια καλύτερη κοινωνία...Ε! αν είναι και Σερραίες… μπορούν να κάνουν θαύματα!»

συνέντευξη στη Μαρία Ρουστάνη

επιμέλεια Γλυκερία Σκιαδοπούλου

Τζένη Μπαλατσινού

Ακόμα μία συνέντευξη για το serraiesmanoulesnewspaper.blogspot.gr

Τζένη Μπαλατσινού

“Οι πνευματικοί δεσμοί που αποκτάς 

με τα παιδιά σου...είναι δυνατότεροι 

από οτιδήποτε άλλο”.

Συνέντευξη: Γλυκερία Σκιαδοπούλου

Ένα κορίτσι με ιδιαίτερη ομορφιά που την έκανε να ξεχωρίζει πάντα από τις υπόλοιπες. Κέρδισε τον τίτλο της Σταρ Ελλάς αλλά και αυτόν της Μις Παγκόσμιος Τουρισμός. Οι φωτογραφίες της κόσμησαν τα εξώφυλλα όλων των περιοδικών της χώρας μας, την εποχή που το modeling ήταν το όνειρο όλων των  κοριτσιών. Συνεργάστηκε με κορυφαίους Έλληνες σχεδιαστές και διεθνείς οίκους μόδας. Η λάμψη της την έκανε περιζήτητη και στην τηλεόραση. Μετά από πολλές τηλεοπτικές εκπομπές και την εμφάνιση της στον κινηματογράφο το κορίτσι ερωτεύεται και παντρεύεται ένα από τους πιο περιζήτητους και αμετανόητους εργένηδες, τον Πέτρο Κωστόπουλο. Ο γάμος τους καλά κρατεί και κλείνει τα στόματα πολλών. Καρπός του έρωτάς τους είναι η Αμαλία, η Αλεξάνδρα και μικρός Μάξιμος. Η Τζένη δεν είναι πλέον το κορίτσι της πασαρέλας. Μεταμορφώθηκε σε ιδανική σύζυγο και τρυφερή μητέρα βάζοντας την καριέρα της στην άκρη για αρκετό καιρό. Την ιδανική όμως στιγμή επιστρέφει δυναμικά στον χώρο της τηλεόρασης, κάνει δουλειά το πάθος της με τα καλλυντικά,  γίνεται μία επιτυχημένη επαγγελματίας και πρωτοτυπεί φτιάχνοντας το δικό της blog, που μεγάλωσε και έγινε ένα από τα κορυφαία ελληνικά γυναικεία sites, το jenny.gr ! Μιλώντας για την Τζένη Μπαλατσινού καταλαβαίνει κανείς πως η εξυπνάδα δεν αποτελεί μόνο χάρισμα των άσχημων γυναικών.

Πόσο δύσκολο είναι να ηγείσαι μια οικογένεια με τρία παιδιά και μάλιστα σε διαφορετικές ηλικίες;
Από τη στιγμή που μια γυναίκα γίνεται μητέρα αλλάζουν οι προτεραιότητες και ο προγραμματισμός της ζωή της. Η οργάνωση και το πρόγραμμα των παιδιών καθώς και όλων των υποχρεώσεων, ειδικά τα τελευταία χρόνια, έχουν γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας μου. Είμαι διαρκώς με μια λίστα στο χέρι! Οι κόρες μου βέβαια έχουν πλέον μεγαλώσει και αναλαμβάνουν μόνες τους τη διαχείριση των υποχρεώσεών τους. Ο γιος μου, ευτυχώς, χρειάζεται ακόμα τη μαμά του.

Λένε πως οι κόρες συνήθως έχουν αδυναμία στο μπαμπά και πως υπάρχει πάντα μία περίοδος ανταγωνισμού με την μαμά τους. Πόσο μάλλον όταν η μαμά είναι πανέμορφη και επιτυχημένη σε ότι κάνει. Αντιμετωπίσατε ποτέ μία τέτοιακατάσταση με τις κόρες σας και πως το χειριστήκατε όλο αυτό;
Θεωρώ πως το αίσθημα ανταγωνισμού συνήθως προέρχεται από τη μητέρα και όχι από τα παιδιά. Αν δεν υπάρχει, δε θα το εισπράξουν. Είμαι πολύ περήφανη για τις κόρες μου και πάντα στέκομαι διακριτικά δίπλα τους. Τα παιδιά χρειάζονται χώρο, αγάπη και όρια κι αυτό είναι κάτι που κι εγώ και ο Πέτρος το κάνουμε.

Λένε πως το κορίτσι είναι αγάπη το αγόρι έρωτας…ισχύει;
Κάθε φορά που φέρνεις στον κόσμο ένα παιδί ανεξαρτήτου φύλου ξεκινάει και ένας νέος έρωτας. Ο έρωτας όμως συχνά έχει και ένα τέλος γι' αυτό και  θα χαρακτήριζα το συναίσθημα αυτό ως ανιδιοτελή αγάπη. Μια μητέρα δε μπορεί να διαχωρίσει την αγάπη της για τα παιδιά της. Στο γιο μου απλά επειδή είναι ο μικρότερος της οικογένειας όλοι έχουμε μια μικρή αδυναμία.

Τα παιδιά των επωνύμων, λένε,  είναι αναγκασμένα να αποδείξουν ότι αξίζουν πραγματικά, περισσότερο από τα παιδιά κάποιων άλλων. Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πως θα αντιδράσετε και τι θα συμβουλέψετε τα παιδιά σας, σε περίπτωση κακοπροαίρετης κριτικής στο ξεκίνημα της καριέρας που θα επιλέξουν;
Δεν μου αρέσει να σκέφτομαι αρνητικά. Θεωρώ ότι οι νέοι άνθρωποι δε θα πρέπει να έχουν φοβίες στο ξεκίνημα τους. Η ορμή και η δύναμη της νιότης είναι μεγάλο πλεονέκτημα. Δε χρειάζεται να αποδείξουν τίποτα και σε κανέναν. Θα είναι ευτυχισμένοι μόνο αν έχουν βρει αυτό που πραγματικά τους αρέσει και όχι αν γίνονται αποδεκτοί από την « μικροκοινωνία» μας.

Η σχέση των γονιών παίζει καθοριστικό ρόλο στην ζωή των παιδιών. Είστε 17 χρόνια παντρεμένη. Σε συνέντευξή του στο «πρωινό μου» ο  Πέτρος Κωστόπουλος μίλησε για εσάς λέγοντας «Δεν ξέρω αν τη γνωρίζω. Τη μαθαίνω σιγά σιγά. Γιατί κάθε χρόνο μού βγάζει και μια άλλη προσωπικότητα. Τώρα τελευταία μού βγάζει την καλύτερη από όλες». Ποιο είναι τελικά το μυστικό για να κρατάτε ζωντανό το ενδιαφέρον του συζύγου σας;
Δεν υπάρχουν μυστικά και ούτε ξυπνάω το πρωί και σκέφτομαι πως να κρατήσω ζωντανό το ενδιαφέρον, γιατί πίστεψε με έχω πολύ πιο σοβαρά πράγματα να σκεφτώ και να κάνω. Το σημαντικό είναι να εξελισσόμαστε μέσα στον γάμο ή σε μία μακροχρονια σχέση και να λέμε αλήθειες πρώτα στον εαυτό μας και μετά στο σύντροφό μας. Μέσα στα χρόνια αλλάζουμε και ερχόμαστε αντιμέτωποι με καταστάσεις που ίσως να μην είχαμε ποτέ σκεφτεί. Ο τρόπος αντιμετώπισης κάθε καλού ή κακού που συμβαίνει στη ζωή, ίσως δίνει την ευκαιρία στα ζευγάρια να γνωριστούν καλύτερα. Υπάρχουν άνθρωποι που έζησαν πολλά χρόνια σε μία σχέση και δε συναντήθηκαν ποτέ. Αν το καλοσκεφτείς είναι τρομακτικό.

Έχει πολυσυζητηθεί το γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα η οικογένειά σας πέρασε κάποια οικονομικά προβλήματα. «Μαζί στα εύκολα και στα δύσκολα, μαζί σε όσα είναι να έρθουν» γράψατε στο blog σας. Τι θα συμβουλεύατε όλες αυτές τις γυναίκες που περνούν μια παρόμοια κατάσταση;
Όσο τυχερές ή άτυχες κι αν είναι οι συνθήκες στη ζωή μας, όλοι μας κουβαλάμε ένα βάρος στους ώμους , ένα σταυρό αν θες. Γεννιόμαστε με αυτό και οι πράξεις μας αντανακλούν την παρουσία του. Το σίγουρο είναι ότι δε μας πλάθει το περιβάλλον. Αντίθετα εμείς το πλάθουμε.Υπομονή, επιμονή και πίστη στο στόχο χρειάζεται στις ημέρες που ζούμε.

Πολλά ζευγάρια λόγω της κρίσης διστάζουν να αποχτήσουν ακόμα και το πρώτο τους παιδάκι; Θεωρείτε πως κάνουν καλά;
Τα παιδιά είναι ευλογία. Όταν μεγαλώνουν με αγάπη, ακόμα και κάτω από δύσκολες συνθήκες, μεγαλώνουν καλά. Βέβαια, η τελική απόφαση παραμένει πάντα στο ζευγάρι γιατί είναι μια απόφαση που θα αλλάξει ριζικά τη ζωή τους.

Ποια η σχέση σου με τα social media; Έχετε μιλήσει στα παιδιά σας για την λειτουργία τους και τον τρόπο προφύλαξης τους από την κακή χρήση τους;
Τα social media πλέον έχουν γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας. Προτιμώ το twitter και το instagram γιατί η έκθεση είναι μικρότερη σε σχέση με το facebook που είναι το πιο δημοφιλές.  Με τις κόρες μου συζητάμε πάρα πολύ για τον τρόπο που πρέπει να χρησιμοποιούν το internet και φυσικά υπάρχουν όρια που δε ξεπερνούν. Τα παιδιά πρέπει να ενημερώνονται σωστά για όλους τους κινδύνους που κρύβει το διαδίκτυο, και ειδικά για το “cyberbullying” που αποτελεί φαινόμενο της εποχής, ώστε να μπορούν να τους αποφεύγουν.

Τα παιδιά σας είναι σε ηλικία που έχουν σχηματίσει την δική τους προσωπικότητα και έχουν πλέον άποψη για όλα. Είναι τα παιδιά δύσκολοι κριτές;
Τα παιδιά είναι σωστοί και δίκαιοι κριτές. Οι κόρες μου πολλές φορές με συμβουλεύουν για πολλά θέματα και τελικά καταλήγω πως έχουν δίκιο. Το ένστικτό τους λειτουργεί περισσότερο σε σχέση με αυτό των ενηλίκων.

Στη εκπομπή «Βράδυ» και σε συζήτησή σας με τον Πέτρο Κωστόπουλο για την πάροδο των χρόνων είπατε:  «έρχεται η στιγμή που αισθάνεσαι ότι τα παιδιά μεγαλώνουν…φεύγουν…θα μείνω χωρίς ρόλο!!!». Πως σκοπεύετε να διαχειριστείτε μια μελλοντική τέτοια κατάσταση;
Οι πνευματικοί δεσμοί που αποκτάς με τα παιδιά σου και με τους ανθρώπους που αγαπάς είναι δυνατότεροι από οτιδήποτε άλλο. Δεν εξαρτώνται ούτε από το πάθος, ούτε από το συναίσθημα. Χωρίς ρόλο δε μένεις ποτέ αν είσαι ανοιχτός στη διαδοχή των ρόλων στη ζωή...

Τον τελευταίο χρόνο το  www.jenny.gr αποχτά όλο και περισσότερες αναγνώστριες. Ένα blog που μιλά για την ομορφιά, την μόδα, το σπίτι, την οικογένεια, τα ταξίδια.  Μέσα από αυτό όμως μοιράζεστε και τις σκέψεις σας μαζί μας; Μιλήστε μας λίγο για αυτό…
Το jenny.gr ξεκίνησε ως blog, ως μια παρόρμηση, μία διάθεση να δω «τυπωμένα» πράγματα που μου άρεσαν, παρά μία συνειδητή επαγγελματική επιλογή. Πέρασαν σχεδόν 2 χρόνια από τότε και δε πιστεύαμε ούτε κι εμείς με πόσους πολλούς ανθρώπους ήρθαμε σε επαφή. Αυτό το γεγονός μας οδήγησε στο να εξελίξουμε το jenny.gr σε ένα μεγάλο γυναικείο site.  Είναι ένα site γεμάτο ιδέες και προτάσεις, χρώματα και μυρωδιές που μας αρέσουν. Είναι απόλυτα ταυτισμένο με τη σύγχρονη πραγματικότητα μιας γυναίκας, μητέρας, συζύγου, εργαζόμενης που παλεύει στην καθημερινότητα της και αυτό είναι που το κάνει να ξεχωρίζει. Παίρνουμε διαρκώς μηνύματα που μας λένε πόσο όμορφα αισθάνονται μέσα στο jenny.gr και εμείς παίρνουμε δύναμη από αυτά για να συνεχίζουμε.

Η ευαισθησία σας και το φιλανθρωπικό σας έργο είναι γνωστά.  Ιδρύματα όπως η Unicef και η Action Aid έχουν πάντα την στήριξή σας. Τελικά το να βοηθάμε μας κάνει να αισθανόμαστε καλύτεροι άνθρωποι; 
Είναι θέμα κοινωνικής συνείδησης και όχι κατά πόσο αισθάνεσαι καλά με τον εαυτό σου. Το σίγουρο είναι ότι όλοι μπορούμε να βοηθήσουμε κάπου. Είναι πολύ συγκινητικό οι ομάδες εθελοντισμού που έχουν δημιουργηθεί στην επαρχία, όπως η  «Άνωση Εθελοντές Βόλου» που βοηθούν ενεργά συμπολίτες τους που το έχουν ανάγκη.

Μια ευχή και μία συμβουλή για το σύλλογο «Σερραίες μανούλες»;
Συγχαρητήρια για τις δράσεις σας, εύχομαι να συνεχίσετε δυναμικά το έργο σας και πάντα να είστε χαμογελαστές και τόσο δοτικές όπως και τώρα!

Επισκεφθείτε το www.jenny.gr για να δείτε προτάσεις στυλ, ομορφιάς, διακόσμησης και φυσικά για να διαβάσετε πολλές συμβουλές για τα παιδιά σας!

Αννα Σιασιου – Κουτογλιδου - Proud Mama from Serres

Ακόμα μία συνέντευξη για το serraiesmanoulesnewspaper.blogspot.gr

Αναμφίβολα κάθε μητέρα θέλει το καλύτερο για το παιδί της. Ονειρεύεται και ελπίζει. Προσπαθεί και κάνει θυσίες για να το δει να προοδεύει και να ολοκληρώνεται σαν άνθρωπος. Πολλές φορές βέβαια τα όνειρά της δεν έχουν καμία σχέση με τις επιλογές που κάνει τελικά το βλαστάρι της. Ο ρόλος όμως της μάνας είναι να στηρίζει το παιδί της σε κάθε του βήμα και να το ενθαρρύνει να παλέψει για τα όνειρά του. Τι την κάνει να δακρύζει; Η ικανοποίηση που νοιώθει όταν δικαιώνονται οι προσπάθειες της.  Τι την κάνει περήφανη; Το χαμόγελο του παιδιού της όταν πετυχαίνει να κάνει πραγματικότητα αυτό για το οποίο είναι γεννημένο!  Και ξέρετε … υπάρχουν πολλές περήφανες Σερραίες Μανούλες…

Η Αννα Σιασιου – Κουτογλιδου γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Χορτερό Σερρών. Έχει τελειώσει νοσηλευτική αλλά δεν εργάστηκε ποτέ πάνω στο επάγγελμα της. Εργάστηκε όμως για 10 χρόνια ως ιδιωτική υπάλληλος. Έχει τρία παιδιά ηλικίας 16, 10, και 2,5 χρονών. Είναι μία πολύ δραστήρια γυναίκα  που της αρέσει να κάνει πράγματα για το χωριό της μιας και ανήκει στο Δ.Σ του πολιτιστικού συλλόγου 7 χρόνια τώρα. Αν και νοιώθει πάντα περήφανη για όλα τα παιδιά της, το τελευταίο διάστημα έχει έναν λόγο παραπάνω. Ο γιος της, τερματοφύλακας του Εθνικού Σιδηροκάστρου,  Απόστολος Κουτογλίδης  είναι μέσα στις επιλογές του ομοσπονδιακού προπονητή Χαράλαμπου Ζελενίτσα για την Εθνική U-16 υπό την παρακολούθηση του ΠΑΟΚ.

Τι τύπος μαμάς είσαι;
«Μαμά» τι να πεις τώρα για αυτήν την έννοια… θέλω να πιστεύω πως είμαι μια μαμά που είμαι πάντα κοντά στα παιδιά μου , γι αυτο άλλωστε το σλόγκαν «τα παΐδια μου η ουρά μου» είναι το μότο μου.....Ναι πολλές φόρες με κάνουν ότι θέλουν αλλά όταν πρέπει είμαι και αυστηρή. Ας μην ξεχνάμε πως ένα παιδί στην εφηβεία θέλει πολύ μα πάρα πολύ υπομονή , συζήτηση αλλά και αυστηρότητα όταν χρειάζεται...

Πες μας κάτι που πιστεύεις ότι έλεγες συνέχεια στο παιδί σου και επηρέασε την εξέλιξή του.
Αυτό που λέω σε όλα μου τα παιδιά και είναι και το πιο σημαντικό για μένα είναι.... «ακόμα και λάθος να έχουν κάνει οι πρώτοι που πρέπει να το μάθουν πρέπει να είναι οι γονείς . Αυτοί είναι που θα γίνουν στο το στήριγμα για να το ξεπεράσει ότι και αν είναι αυτό»  Και δόξα το Θεό μέχρι τώρα ποτέ δεν μας κράτησαν μακριά από τις δυσκολίες που τους βρήκαν.

Πότε κατάλαβες πως το παιδί σου είναι γεννημένο για να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο;
Ο Απόστολος ήταν παιδί που του άρεσε ο αθλητισμός και μας το έδειξε μόλις από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού. Αρχικά ασχολήθηκε με το Μπατμιντον (ΑΝΤΙΠΤΕΡΙΣΗ).Το άθλημα είναι πολύ οικείο για όλη την περιοχή του Σιδ/στρου. Τα πήγαινε παρά πολύ καλά με πολλά μετάλλια, και 2 φόρες εκπροσωπώντας την Εθνική Ελλάδος στο εξωτερικό. Όταν όμως το γονίδιο είναι ισχυρό τότε όλα έρχονται στον δρόμο σου χωρίς να το καταλάβεις… Και τι εννοώ; Ο σύζυγος μου χρόνια έπαιζε ποδόσφαιρο στα τοπικά και ήταν μάλιστα τερματοφύλακας. Μπήκε λοιπόν στην ακαδημία του Εθνικού Σιδηροκάστρου όπου προπονητής ήταν ο κ. Τσαφαρίδης. Άνθρωπος πάνω απ' όλα που λατρεύει αυτό που κάνει αλλά και κάνει τα παιδιά να λατρέψουν το ποδόσφαιρο. Εκεί το ταλέντο του βγήκε χωρίς κανένα κόπο.

Υπήρξε δυσκολία στο να διατηρηθούν τα όρια ανάμεσα στον χρόνο για το σχολείο/σπουδές και στο χρόνο για την αγαπημένη του δραστηριότητα; Ήρθε το σχολείο/οι σπουδές σε δεύτερη μοίρα;
Ο Απόστολος μέχρι τώρα δεν έβαλε σε δεύτερη μοίρα το σχολειό του....Αν και φέτος στην 1η Λυκείου δυσκόλεψαν λιγάκι τα πράγματα προσπαθεί να είναι κάλος .Του χρόνου όμως θα επιλέξει την κατεύθυνση του και έτσι θα είναι καλύτερος. Αυτό τουλάχιστον είναι αυτό που μας λέει και εμείς σαν γονείς του έχουμε εμπιστοσύνη σε αυτό που λέει. Εκτός όμως από το σχολειό και το ποδόσφαιρο έχει και άλλη μια μεγάλη αγάπη που δεν την αφήνει ποτέ....Την μουσική... Παίζει κιθάρα τραγουδάκι αλλά γράφει και μουσική. Έχουν δημιουργήσει και ένα γκρουπακι με φίλους και παίζουν όπου τους καλέσουν.

Όταν συνειδητοποίησες πως αγαπάει πραγματικά να παίζει μπάλα προσπάθησες να το ενθαρρύνεις να συνεχίσει; Και με ποιο τρόπο;
Στην αρχή μπορώ να πω πως ήμουν λίγο επιφυλακτική και θα σας εξηγήσω γιατί. Θεωρώ πως στον αθλητισμό πρέπει να αφιερώνεσαι σε ένα και μονό στόχο. Και ο Απόστολος ήθελε να και στα δύο. Άλλος ένας λόγος όμως ήταν και οι τραυματισμοί. Σας είπα πριν πως και ο σύζυγος μου για πολλά χρόνια ήταν μονίμως μέσα στα γήπεδα και κάθε φορά που επέστρεφε είχε και έναν καινούριο τραυματισμό.....Για φανταστείτε πόσο θα με πονούσε αν έβλεπα το παιδάκι μου κάθε φορά έτσι....Στην πορεία όμως ηρέμησα και αφού έγινε η τελική επιλογή από το παιδί λέγοντας μας πως η μεγάλη του αγάπη είναι το ποδόσφαιρο δεν έμενε τίποτε άλλο παρά να είμαι εκεί δίπλα του .

Έχεις κάνει κάποιες υποχωρήσεις  (θυσίες) για να μπορέσεις να  στηρίξεις τις επιλογές του;
Θυσίες; Πολλές… Πάρα πολλές... Και δεν θα το μετανιώσουμε ποτέ. Αρκεί το παιδί μου να είναι χαρούμενο και ευτυχισμένο. Ξεχνάς ότι εσύ έχεις ανάγκες και βάζεις στόχο μονό τα θέλω του παιδιού. Δυστυχώς θα ακουστεί σαν παράπονο αυτό που θα πω αλλά πρέπει να το πω γιατί είναι μια αγανάκτηση. Το πόσο εκνευρίζομαι όταν βλέπω όλους αυτούς τους πολιτικούς που υποδέχονται με λουλούδια στο αεροδρόμιο τον κάθε αθλητή που έχει φέρει κάποια μεγάλη διάκριση.....Που ήσασταν κύριοι όλοι εσείς τα τόσα χρόνια αγώνα αυτών των παιδιών; Τι τους προσφέρατε; Που είναι οι εγκαταστάσεις σας; Έχετε δει αυτά τα παιδιά που κάνουν τις προσπάθειες τους; Έχετε αναλογιστεί ποσά χρήματα ξοδεύονται για να καλύψουν τις ανάγκες τους; Και εσείς τι κάνετε; Τους θυμάστε μονό όταν είναι μπροστά οι κάμερες και για λίγα λεπτά; Μετά τι; Συγγνώμη αν κουράζω με όλο, αυτό αλλά τα παιδιά μου περνάνε πολλές ώρες μέσα στα άθλια γήπεδα χωρίς θέρμανση χωρίς τις κατάλληλες υποδομές…

Είχες κάποιες φοβίες ή άγχος όταν σου ανακοίνωσε ότι θα ασχοληθεί με αυτό που κάνει σήμερα;
Άγχος όχι αλλά φόβους μονό για τους τραυματισμούς.

Τι συμβουλεύεις τις μητέρες που τα παιδιά τους ασχολούνται και αυτά με το ίδιο αντικείμενο;
Να τα στηρίξουν, να είναι εκεί διπλά τους όσο δύσκολο και αν είναι, όσες θυσίες και αν χρειαστεί να κάνουν. Πιστέψτε με οι χαρές που έρχονται είναι γλυκιές και το πιο σημαντικό είναι η χαρά που βλέπεις στα μάτια του παιδιού σου όταν ανεβαίνει το κάθε σκαλοπάτι. Εμείς σαν γονείς νιώθουμε τόσο περήφανοι!

Μια ευχή για τον Απόστολο;
Η μεγαλύτερη ευχή που μπορεί να κάνει ένας γονιός είναι μια....Να είναι γέρος .Τον πιστεύουμε πολύ, τον εμπιστευόμαστε, ξέρουμε πως έχει πολλές δυνατότητες, πολύ πείσμα και θα καταφέρει αυτό που ονειρεύεται....

Σύλλογος Σερραίες μανούλες. Ποια η γνώμη σου για έναν τέτοιο σύλλογο, τι πιστεύεις ότι μπορεί να προσφέρει και τι εύχεσαι στις μανούλες που συμμετέχουν σ αυτόν;
Είμαι από τα πρώτα βήματα σε αυτόν τον υπέροχο σύλλογο και χαίρομαι πολύ για αυτό. Πιστεύω πως είναι ο μοναδικός σύλλογος που μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά την κάθε μάνουλα που μπορεί να έχει ανάγκη. Και δεν είναι μόνο οι υλικές ανάγκες που καλύπτονται καθημερινά σε οικογένειες που τις χρειάζονται , είναι και η ψυχολογική στήριξη. Ακόμα και μέσα από την ομάδα πιστεύω πως καθημερινά γίνετε ένα μεγάλο έργο. Για μένα η ομάδα είναι η παρεούλα μου, η καθημερινή μου κουβεντούλα αλλά και η ετοιμότητα όλων αυτών των γυναικών να βοηθήσει, να συμβουλέψει η μια την άλλη… Κορίτσια συνεχίστε έτσι και εμείς θα είμαστε εκεί διπλά σας να σας βοηθάμε όπου μας χρειάζεστε.

Ταχτσίδου Γεσθημανή - Proud Mama from Serres

Ακόμα μία συνέντευξη για το serraiesmanoulesnewspaper.blogspot.gr

Αναμφίβολα κάθε μητέρα θέλει το καλύτερο για το παιδί της. Ονειρεύεται και ελπίζει. Προσπαθεί και κάνει θυσίες για να το δει να προοδεύει και να ολοκληρώνεται σαν άνθρωπος. Πολλές φορές βέβαια τα όνειρά της δεν έχουν καμία σχέση με τις επιλογές που κάνει τελικά το βλαστάρι της. Ο ρόλος όμως της μάνας είναι να στηρίζει το παιδί της σε κάθε του βήμα και να το ενθαρρύνει να παλέψει για τα όνειρά του. Τι την κάνει να δακρύζει; Η ικανοποίηση που νοιώθει όταν δικαιώνονται οι προσπάθειες της.  Τι την κάνει περήφανη; Το χαμόγελο του παιδιού της όταν πετυχαίνει να κάνει πραγματικότητα αυτό για το οποίο είναι γεννημένο!  Και ξέρετε … υπάρχουν πολλές περήφανες Σερραίες Μανούλες…

Ταχτσίδου Γεσθημανή 

Μια μανούλα πάει eurovision & ψηφιζει “alcohol is free”

συνέντευξη στη Γλυκερία Σκιαδοπούλου

Όταν της τηλεφώνησα να της ευχηθώ για την επιτυχία του γιού της και να της ζητήσω να μας δώσει μία συνέντευξη, η Γεύση, με την γλυκύτητα που την χαρακτηρίζει, μου είπε πως δεν μπορεί ακόμα να συνειδητοποιήσει τι έγινε και πως θα χαρεί πολύ να μας απαντήσει σε όλα. Για όσες δεν την γνωρίζεται η Ταχτσίδου Γεσθημανή είναι καθηγήτρια αγγλικών στο 2 ΓΕΛ Σερρών και σύζυγος του Αλέξανδρου Κόζα,  συνταξιούχου στρατιωτικού μουσικού. Μαζί απέχτησαν δύο όμορφους και ταλαντούχους γιους, τον Ηλία και τον Ηρακλή. Ο Ηρακλής είναι γνωστό μοντέλο στον χώρο της μόδας. Συνεργάζεται με εγχώριους σχεδιαστές και διεθνείς οίκους. Ο Ηλίας, ιδρυτής και τραγουδιστής των KOZA MOSTRA είναι πλέον γνωστός σε όλους μας για την συμμετοχή του στον φετινό διαγωνισμό της eurovision, σε συνεργασία με το ρεμπέτη Αγάθωνα και με το τραγούδι «Alcohol is free». Το ταλέντο του στη μουσική είναι αναμφισβήτητα κάτι που κληρονόμησε από τον πατέρα του. Πόσο σημαντικός όμως ήταν ο ρόλος της μητέρας του;

 

Τι τύπος μαμάς είσαι;

 
Μια μητέρα που συμβουλεύει και υποστηρίζει  το παιδί της στα θέλω του πάντα με γνώμονα τη σωστή εξέλιξη του μέσα στην κοινωνία

Πες μας κάτι που πιστεύεις ότι έλεγες συνέχεια στο παιδί σου και επηρέασε την εξέλιξή του.
 

Να ασχολείται  με πράγματα που τον κάνουν ευτυχισμένο και  τον γεμίζουν σαν άνθρωπο γιατί όταν κάνουμε κάτι από καρδιάς τότε συνήθως πετυχαίνουμε σ'αυτό που κάνουμε

Πότε κατάλαβες πως το παιδί σου είναι γεννημένο για να ασχοληθεί με την μουσική;
 

Καθ' ότι είμαστε μουσική οικογένεια ξεκίνησε τη μουσική παιδεία σε μικρή ηλικία. Όπως τα περισσότερα παιδιά έτσι και ο Ηλίας εκτός από το σχολείο και τη μουσική ασχολούνταν  και με τον αθλητισμό. Όταν έφτασε στη β΄ λυκείου για να μπορεί να ανταπεξέλθει στις αυξημένες σχολικές του υποχρεώσεις έπρεπε να περιορίσει τις εξωσχολικές δραστηριότητες. Έτσι διέκοψε τα μαθήματα πιάνου και τον αθλητισμό. Από τη στιγμή εκείνη κάθε λεπτό του ελευθέρου χρόνου του ήταν αφιερωμένος στο πιάνο. Τότε κατάλαβα ότι αυτό ήταν η μεγάλη του αγάπη
 

Υπήρξε δυσκολία στο να διατηρηθούν τα όρια ανάμεσα στον χρόνο για το σχολείο/σπουδές και στο χρόνο για την αγαπημένη του δραστηριότητα; Ήρθε το σχολείο/οι σπουδές σε δεύτερη μοίρα;
 

Μέχρι και την Α΄ λυκείου δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα στο να συνδυαστούν σχολείο και εξωσχολικές δραστηριότητες. Από εκεί και πέρα όμως προτεραιότητα είχαν οι σχολικές του υποχρεώσεις
 

Όταν συνειδητοποίησες πως αγαπάει πραγματικά να παίζει μουσική προσπάθησες να το ενθαρρύνεις να συνεχίσει; Και με ποιο τρόπο;
 

Φυσικά γιατί ήταν κάτι που το αγαπούσε πολύ, αλλά πάντοτε σε συνδυασμό με τις σπουδές του και χωρίς να τις παραμελήσει.
 

Έχεις κάνει κάποιες υποχωρήσεις  (θυσίες) για να μπορέσεις να  στηρίξεις τις επιλογές του;
 

Δεν θεωρώ ότι  δίνοντας στο παιδί σου τη δυνατότητα να αναπτύξει τις πτυχές της προσωπικότητας του   είναι υποχώρηση η θυσία, απεναντίας μάλιστα καθήκον του κάθε γονέα.

Είχες κάποιες φοβίες ή άγχος ό-ταν σου ανακοί-νωσε ότι θα ασχο-ληθεί με αυτό που κάνει σήμερα;
 

Φυσικά και είχα και έχω ακόμη. Όλα τα επαγγέλματα στον καλλιτεχνικό χώρο τα διέπει αβεβαιότητα πολύ περισσότερο μάλιστα στην σημερινή εποχή.

Τις συμβουλεύεις τις μητέρες που τα παιδιά τους ασχολούνται και αυτά με το ίδιο αντικείμενο;
 

Να τα ενθαρρύνουν και να τα στηρίζουν σ' αυτό που αγαπάνε και να είναι πάντα διπλά τους

Μια ευχή για το παιδί σου;
 

Κατ' αρχήν να έχει πάντα την υγεία του ώστε να μπορεί να πραγματοποιήσει όλα αυτά που ονειρεύεται στη ζωή του και να είναι πάντοτε ευτυχισμένος

Σύλλογος Σερραίες μανούλες. Ποια η γνώμη σου για έναν τέτοιο σύλλογο, τι πιστεύεις ότι μπορεί να προσφέρει και τι θα συμβούλευες τις μανούλες που συμμετέχουν σ αυτόν;
 

Πιστεύω ότι καμία γυναίκα δεν γεννιέται με την ιδιότητα της μητέρας αλλά μητέρα γίνεσαι με την απόκτηση και ανατροφή ενός παιδιού. Άρα είναι πολύ  σημαντικό και θετικό να υπάρχει ένας τέτοιος σύλλογος που μπορείς να ανταλλάξεις ιδέες απόψεις και ανησυχίες σχετικά με την ανατροφή ενός παιδιού στις διαφορές φάσεις τις ζωής του. Εύχομαι σε όλες τις μανούλες να βάζουν πρωτίστως τις προσωπικές ανάγκες και τα θέλω του παιδιού τους και όχι τις δίκες τους φιλοδοξίες

Καλλιόπη Ευαγγελίδου

Ακόμα μία συνέντευξη για το serraiesmanoulesnewspaper.blogspot.gr

 Καλλιόπη Ευαγγελίδου

“τα παιδιά δεν μας ανήκουν και δεν μας οφείλουν τίποτα.
Εμείς οφείλουμε να τους δώσουμε αγάπη και πληροφορίες”

Συνέντευξη στη Γλυκερία Σκιαδοπούλου

  

Για κάποιους το να μεγαλώνεις τρία παιδιά φαντάζει πολύ δύσκολο. Τι δυσκολίες έχει μια οικογένεια με τρία παιδιά και πως τις αντιμετωπίζετε;
Η μεγαλύτερη ίσως δυσκολία είναι ο χρόνος που παύει πια δια παντώς να είναι αρκετός. Η αγωνία μου είναι να μην στερηθεί κανένα τον δημιουργικό χρόνο του παιχνιδιού, του παραμυθιού, της βόλτας, της συζήτησης επειδή οι δουλειές στο σπίτι αυξάνονται επικίνδυνα. Αναγκαστικά κάποιες δουλειές γίνονται ή πολύ αργά το βράδυ ή πολύ νωρίς το πρωί. Μπορεί να είναι κουραστικό αλλά τα πολλά παιδιά είναι μεγάλη ευτυχία. Η αγάπη που νιώθεις δημιουργεί την σωματική δύναμη που χρειάζεσαι.

 

Η οικονομική κατάσταση της χώρας μας έχει επηρεάσει τους πάντες. Έχετε μιλήσει στα παιδιά σας για αυτό και πόσο έχει επηρεαστεί η συμπεριφορά σας ως μητέρα;

 
Ναι έχουμε μιλήσει για την κρίση ειδικά με την Θωμαή που είναι 10 ετών και καταλαβαίνει. Κι αυτό όχι τόσο για να μην ζητάει η ίδια υπερβολικά πράγματα, γιατί έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν κάναμε υπερβολές, όσο για να κατανοεί και να συμπαραστέκεται σε παιδιά στο περιβάλλον της που μπορεί να μην έχουν χαρτζιλίκι. Οι φίλοι μοιράζονται χωρίς φυσικά να γίνονται θύματα εκμετάλλευσης. Και ποτέ δεν κοκορευόμαστε για όσα έχουμε, γιατί είναι δώρα της τύχης κι η τύχη μεταβάλλεται. Η συμπεριφορά μου από την κρίση δεν έχει επηρεαστεί ως μητέρα γιατί αγωνίζομαι τόσο εγώ όσο κι ο πατέρας τους να μην τους λείψει τίποτα από όσα θεωρούμε απαραίτητα. Φυσικά αυτό σημαίνει πως έχουμε βάλει εγώ κι ο σύζυγός μου κατά πολύ στην άκρη τις δικές μας ανάγκες. Αλλά αυτό προς στιγμήν επιβάλλουν οι συνθήκες.

Τι τύπος μητέρας είστε;
 

Είμαι αυθόρμητη και καθοδηγούμαι από την αγάπη και το ένστικτο της παραδοσιακής Ελληνίδας μάνας που μεγάλωσε γενιές και γενιές. Θυμάμαι την φροντίδα και την αγάπη των γιαγιάδων μου και προχωρώ στα χνάρια της μνήμης αυτής.

Λένε πως τα κορίτσια είναι ήσυχα και τα αγόρια ζωηρά. Εσείς έχετε αποκτήσει δύο κόρες και έναν γιο. Τι διαφορές έχετε διαπιστώσει;
 

Είναι αλήθεια πως τα αγόρια έχουν μια ιδιαίτερη ενέργεια, αλλά έτσι είναι η φύση. Τα παιδιά είναι ανήσυχα όταν πλήττουν. Χρειάζονται χρόνο και προσοχή.

Συνήθως οι κόρες έχουν αδυναμία στον μπαμπά και ο γιος στην μαμά.
Στην δική σας οικογένεια υπάρχουν αυτά τα δυο αντίπαλα στρατόπεδα;
 

Καλό είναι σε μια οικογένεια να ανήκουν όλοι στο ίδιο στρατόπεδο, αν υποθέσουμε πως πρέπει να υπάρχουν στρατόπεδα.

Ποια συμβουλή έχετε κρατήσει από τους γονείς σας;
 

Ο μπαμπάς μου έλεγε πως τα παιδιά δεν μας ανήκουν και δεν μας οφείλουν τίποτα. Εμείς οφείλουμε να τους δώσουμε αγάπη και πληροφορίες. Και η μαμά μου, όταν άνοιξα δεύτερη τρύπα στα αφτιά μου κούνησε το κεφάλι και είπε « τόσες τρύπες που ανοίγεις πρόσεξε μην πέσεις σε καμιά μέσα.»


Κάνοντας μια βόλτα στο παρελθόν και στην παιδική σας ηλικία, τι είναι αυτό που είχατε εσείς ως παιδί και πιστεύετε ότι λείπει από τα παιδιά σήμερα;
 

Παρότι γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα, αυτό που θυμάμαι είναι πολύ παιχνίδι στην γειτονιά χωρίς να φοβούνται οι γονείς. Επίσης θυμάμαι και πολύ κόσμο στο σπίτι πάντοτε. Τώρα τα σπίτια μας έχουν ακριβά χαλιά και δεν φωνάζουμε κόσμο στο σπίτι για να μην τα λερώσουν.

Συνηθίζουμε να λέμε πως όσο περνούν τα χρόνια κάθε γυναίκα καταλαβαίνει πως μοιάζει όλο και περισσότερο στην μητέρα της. Τόσο στον χαρακτήρα όσο και στην συμπεριφορά της ως μητέρα. Ποιο χαρακτηριστικό της, θετικό ή αρνητικό,  έχετε παρατηρήσει ότι κληρονομήσατε από τη δική σας μητέρα;
 

Κληρονόμησα την αγάπη για την παράδοση, την μαγειρική, την νοικοκυροσύνη, αλλά και την δυνατότητα να μην ισοπεδώνομαι σαν γυναίκα από την καθημερινότητα και να μην είμαι προβλέψιμη. Έχω σπουδαίους γονείς που τους οφείλω τα πάντα, γιαυτό και στο βιογραφικό μου γράφω κατ' αρχήν για αυτούς.

Οι σχέσεις του ζευγαριού με τον ερχομό ενός παιδιού αλλάζουν. Πόσο μάλλον με τρία. Πως καταφέρνετε να διατηρείται τη σχέση σας ζωντανή;
 

Παντρεύτηκα τον άντρα μου από έρωτα και για κανέναν άλλο λόγο. Αυτό δεν αλλάζει με τίποτα.

Στην μέχρι τώρα εμπειρία σας ως μητέρα, ποιο είναι αυτό που έχετε καταφέρει και σας κάνει να νοιώθετε πραγματικά περήφανη;
 

Να βλέπω τα παιδιά μου γερά και χαρούμενα. Έχω τρία πολύ καλά παιδιά και είμαι πολύ περήφανη.

Ποια η σχέση σας με τα social media;
 

Πολύ τυπική.

Στην τελευταία παράσταση σας, στο έργο «Φύλλα της», υποδύεστε μία γυναίκα συναισθηματικά πληγωμένη που έρχεται αντιμέτωπη με τον φόβο της μοναξιάς. Ένας ρόλος κόντρα στην πραγματικότητά σας. Υπάρχει όμως κάποιο σημείο που ταυτιστήκατε με την πρωταγωνίστρια;
 

Τα συναισθήματα που βιώνουμε όλοι οι άνθρωποι είναι ίδια, η διαχείριση τους αλλάζει.

Οι «Σερραίες Μανούλες» είναι ο πρώτος σύλλογος πανελλαδικά με δράσεις για την μητέρα και το παιδί. Πως σας φαίνεται που οι μητέρες της πόλης σας είναι τόσο δραστήριες και οργανωμένες;
 

Είναι εξαιρετικό και συνάμα τρυφερό και πρωτότυπο. Μια μάνα νιώθει συμπόνια και αγάπη για όλα τα παιδιά, και νιώθει μέσα της την αγωνία της άλλης μάνας για τα παιδιά της. Είναι σπουδαίο που αυτό οργανώθηκε σε σύλλογο για να προσφέρει και να βοηθήσει οργανωμένα.
 

Μια ευχή για τις «Σερραίες Μανούλες»;
 

Να μην εγκαταλείψετε την προσπάθεια και να ριζώσετε στις ψυχές και στην συνείδηση του κόσμου.

Rania Narjes

Ακόμα μία συνέντευξη για το serraiesmanoulesnewspaper.blogspot.gr

 Rania Narjes

"Στόχος μου είναι να είμαι πάντα σωστή απέναντι στις κόρες μου"

Συνέντευξη στη Γλυκερία Σκιαδοπούλου



 

Αναμφίβολα κάθε μητέρα θέλει το καλύτερο για το παιδί της. Ονειρεύεται και ελπίζει. Προσπαθεί και κάνει θυσίες για να το δει να προοδεύει και να ολοκληρώνεται σαν άνθρωπος. Πολλές φορές βέβαια τα όνειρά της δεν έχουν καμία σχέση με τις επιλογές που κάνει τελικά το βλαστάρι της. Ο ρόλος όμως της μάνας είναι να στηρίζει το παιδί της σε κάθε του βήμα και να το ενθαρρύνει να παλέψει για τα όνειρά του. Τι την κάνει να δακρύζει; Η ικανοποίηση που νοιώθει όταν δικαιώνονται οι προσπάθειες της.  Τι την κάνει περήφανη; Το χαμόγελο του παιδιού της όταν πετυχαίνει να κάνει πραγματικότητα αυτό για το οποίο είναι γεννημένο!  Και ξέρετε … υπάρχουν πολλές περήφανες Σερραίες Μανούλες…

Ποιος είναι ο καλύτερος μάνατζερ για έναν καλλιτέχνη; Μα φυσικά η μητέρα του. Ξέρει πάντα τι είναι καλό για αυτόν. Γνωρίζει τις αδυναμίες του. Στηρίζει τα όνειρα του. Τον ενθαρρύνει μετά από κάποια αποτυχία του. Χαίρεται με τις επιτυχίες του. Και όλα αυτά χωρίς να έχει οικονομικά κίνητρα. Η Ράνια είναι μία μαμά καλύτερη από κάθε άλλο μάνατζερ. Δεν δίστασε να αφήσει την ζωή της στην Γερμανία και να γυρίσει στην Ελλάδα με στόχο να στηρίξει την κόρη της στην προσπάθειά της να κάνει αυτό που αγαπάει. Την είδαμε να χειροκροτεί την κόρη της στο κοινό των τηλεοπτικών shows. Έχει λογαριασμό στο facebook και μας ενημερώνει για κάθε νέα συνεργασία της. Ποζάρει με περηφάνια δίπλα της και μας θυμίζει πως είναι άλλη μια ωραία σερραία μανούλα! Είναι η μαμά της Λάουρα Νάγερς, της αξιολάτρευτης ταλαντούχας και πολλά υποσχόμενης παρουσιάστριας που κέρδισε τις καρδιές όλων μας.

Τι τύπος μαμάς είσαι;
Είμαι μια μαμά αφοσιωμένη στην οικογένειά της, όπως κάθε μαμά. Στόχος μου είναι να είμαι πάντα σωστή απέναντι στις κόρες μου, την Δέσποινα και την Λάουρα, και διατηρώ πάντα την άψογη σχέση που έχω μαζί τους.

Πως ήταν η Λάουρα σαν παιδί;
Η Λάουρα ήταν πολύ ήσυχο παιδί και δεν με δυσκόλεψε ποτέ της. Ήταν όμως και ανήσυχο πνεύμα. Τα όνειρά της τότε μου φάνταζαν «άπιαστα όνειρα». Όταν την ρωτούσαν τι θα γίνει όταν μεγαλώσει η απάντηση ήταν «…χορεύτρια, ηθοποιός, τραγουδίστρια…» δηλαδή ότι έχει σχέση με την τηλεόραση. Κλεινόταν ώρες ατελείωτες στο δωμάτιο της και έκανε πρόβες μπροστά στον καθρέπτη.

Ποια ήταν η μεγαλύτερη συμβουλή σου που η κόρη σου ακολουθεί πιστά και την έχει βοηθήσει στην ζωή της;
Όπως όλα τα παιδιά έτσι και η Λάουρα ήθελε να της λέμε πάντα «ΝΑΙ». Πάντα της τόνιζα πως πρέπει να μάθει να αποδέχεται και τα «ΟΧΙ» γιατί στην ζωή δεν είναι όλα ρόδινα. Επίσης της έλεγα να σηκώνει πάντα το κεφάλι ψηλά σε ότι και αν συμβεί. Να είναι αγωνίστρια στην ζωή της. Και μου το έχει αποδείξει μιας και ότι έχει καταφέρει, το έχει καταφέρει με δουλειά και πολύ κόπο. Δεν την αποκαλώ τυχαία «Μπουμπουλίνα μου!»

Η Λάουρα μεγάλωσε στην Γερμανία. Ποια η σχέση της με την Ελλάδα σαν παιδί;
Από μικρή είχε πάθος με την Ελλάδα και ιδιαίτερα με την ποντιακή κουλτούρα. Ερχόμασταν συχνά στην Ελλάδα. Μάλιστα στην ηλικία των πέντε ετών πήγε για μερικούς μήνες και στο νηπιαγωγείο στον χωριό μας τον Λιθότοπο.  Της άρεσε να μαθαίνει ποιηματάκια και ήταν πολύ περήφανη κάθε φορά που μας τα έλεγε.

Πόσο δύσκολο ήταν για ένα παιδί να μάθει να επικοινωνεί μέσα σε ένα σπίτι που μιλούσαν δύο γλώσσες;
Δεν δυσκολεύτηκε με τις δύο γλώσσες. Τις έμαθε και τις δύο ταυτόχρονα. Πάντα με ρωτούσε «Μαμά τι θα πει αυτό στα ελληνικά;» και εγώ πάντα της μιλούσα στα ελληνικά. Συγκεκριμένα την γιαγιά από τον Λίθότοπο την αποκαλούσε «γιαγιά» και την γιαγιά από την Γερμανία «oma».

Η αδερφή της η Δέσποινα είναι δέκα χρόνια μεγαλύτερη από την Λάουρα. Πια τα θετικά και πια τα αρνητικά του να έχουν τα αδέρφια μεγάλη διαφορά ηλικίας;
Η διαφορά ηλικίας της Δέσποινας με την Λάουρα είχε μόνο θετικό αποτέλεσμα. Η Δέσποινα την πρόσεχε πάντα πάρα πολύ σαν μεγαλύτερη αδερφή. Είναι πολύ αγαπημένες και στηρίζει η μία την άλλη. Ειλικρινά χαίρομαι πολύ γιατί πιστεύω ότι έπαιξα μεγάλο ρόλο σε αυτό.

Λένε πως ειδικά στην περίοδο της εφηβείας υπάρχει ένας ανταγωνισμός ανάμεσα στην μητέρα και στην κόρη. Αντιμετωπί-σατε εσείς τέτοιου είδους καταστάσεις;
Όχι ποτέ. Προσπαθούσα πάντα να είμαι καλή μαμά και αξιόπιστη φίλη για τις κόρες μου. Και χαίρομαι πολύ για την σχέση που έχω μαζί τους.

Πότε κατάλαβες πως η Λάουρα έχει ταλέντο στο χορό;
Ο χορός ήταν κάτι που της άρεσε από πολύ μικρή ηλικία. Κάποια στιγμή την γράψαμε σε μία σχολή hip hop. Πολύ γρήγορα φάνηκε ότι έχει ταλέντο.

Όταν συνειδητοποίησες πως αγαπάει πραγματικά να χορεύει προσπάθησες να την ενθαρρύνεις να συνεχίσει; Και με ποιο τρόπο;
Πιστεύω πως αν ένας άνθρωπος αγαπάει πολύ κάτι, θα είναι και καλός σε αυτό. Η Λάουρα έχει συμμετάσχει σε αρκετούς διαγωνισμούς και έχει κερδίσει αρκετά βραβεία. Θυμάμαι το 2007 ήμασταν στην γιορτή πατάτας στην Ελλάδα και σε κάποια διαφήμιση άκουσε για το so you think you can dance. Πήρε αμέσως τηλέφωνο και δήλωσε συμμετοχή. Γυρίσαμε στην Γερμανία για το σχολειό της και σε δύο εβδομάδες μας ειδοποίησαν για την είσοδό της στο διαγωνισμό και ξαναγυρίσαμε Ελλάδα. Ήμουν δίπλα της μια και τότε ήταν ανήλικη. Πάντα της έλεγα πως είμαστε εδώ και δεν θα το βάλουμε ποτέ κάτω μιας και ήταν το όνειρό της. Και δόξα τον Θεό όλα πήγαν καλά. Ακολούθησαν δύο χρόνια στο MAD, κάποια διαφημιστικά, η εκπομπή esc στην ΝΕΤ, το ΟΛΑ στον ΑΝΤ1 και έπειτα το Dancing with the stars.

Έχεις κάνει κάποιες υποχωρήσεις  (θυσίες) για να μπορέ-σεις να  στηρίξεις τις  επιλογές της;
Ναι έχω κάνει θυσίες…δεν τις υπολογίζω όμως. Αυτό που μου κόστισε είναι που έμεινα μακριά από την Δέσποινα την κόρη μου και τον σύζυγό μου για αρκετό διάστημα. Αυτοί Γερμανία και εμείς Ελλάδα. Όπως σας είπα όμως η Λάουρα ήταν ανήλικη. Δεν μπορούσα να την αφήσω μόνη της. Τουλάχιστον όλοι μας ξέρουμε πως άξιζε τον κόπο μιας και η Λάουρα κάνει το όνειρό της πραγματικότητα.

Αναμφισβήτητα η Λάουρα είναι ένα νέο και αγαπητό στον κόσμο της showbiz κορίτσι. Τι εύχεσαι για το μέλλον της και τι την συμβουλεύεις να προσέξει;
Εύχομαι, και προσεύχομαι πάντα για αυτό, να είναι πάντα καλά όπου και αν είναι. Μας λείπει πολύ. Ξέρετε η Λάουρα ήταν αυτό που λέμε «παιδί της μαμάς» και μου κακοφαίνεται που είναι μακριά μου. Θα συνεχίσω όμως να στηρίζω κάθε επιλογή της. Αυτό που της λέω συχνά είναι να μείνει ο εαυτός της. Η Λάουρα που ξέρουμε. Η Λάουρα που μεγάλωσα εγώ.

Πως σου φαίνεται που οι μανούλες των Σερρών έχουν οργανωθεί και τι συμβουλή θα έδινες στον νέο αυτό σύλλογο;
Νοιώθω πολύ περήφανη που οι μανούλες της πατρίδας μου είναι τόσο οργανωμένες και βρίσκω τις δράσεις σας πολύ ενδιαφέρον. Συνεχίστε δυναμικά. Στηρίξτε και προωθήστε τα όνειρά των παιδιών σας.


φωτογραφίες: thomas chrisochoidis

Μαρία Κορινθίου

Ακόμα μία συνέντευξη για το serraiesmanoulesnewspaper.blogspot.gr

 

Μαρία Κορινθίου

“Συνεχίζω να μεγαλώνω μέσα από το παιδί μου”

Συνέντευξη στην Γλυκερία Σκιαδοπούλου

 
Δεν είναι λίγοι αυτοί που έχουν μιλήσει και γράψει για την Μαρία Κορινθίου. Ταλαντούχα και πολλά υποσχόμενη ηθοποιός. Μελαχρινή καλλονή και αναμφίβολα μία από τις πιο sexy ελληνίδες. Ερωτευμένη σύζυγος και ξετρελαμένη μαμά.  Παρακολουθώντας την όμως μέσα από τις δηλώσεις της στην τηλεόραση, καθώς και μέσα από τα social media, καταλαβαίνει κανείς ότι εκτός από όλα τα παραπάνω, είναι ακομπλεξάριστη, ειλικρινής και πάνω από όλα αυθεντική.
Αυτή την περίοδο υποδύεται την Εσμεράλντα στην παράσταση «Η Παναγία των Παρισίων», βασισμένη στο βιβλίο του Βίκτωρος Ουγκό. Παράλληλα εμφανίζεται στη μουσικοχορευτική παράσταση «50 χρόνια έρωτας»  της Βάνας Μπάρμπα. Και σε λίγο καιρό πρόκειται να την δούμε στο ρόλο της Θεάς Αφροδίτης για την ταινία  «Αθάνατη πραγματικότητα».
Κάποια στιγμή έγραψε στο twitter «ας γελάσουμε για να μην κλάψουμε! Πόσο θρασύδειλοι άνθρωποι υπάρχουν. Κρίνουμε, κατακρίνουμε αλλά εννοείται πάντα ανώνυμα!». Πήρα το θάρρος και της έγραψα «Για τους «επώνυμους» ανώνυμα…για μας τους  «μη επώνυμους» απλά πισώπλατα. Αλλά μασάμε εμείς;». Δεν περίμενα ότι θα απαντήσει αλλά απάντησε «εννοείται πως δεν μασάμε!!!» Είτε κάνει, είτε δεν κάνει κάτι, όλοι ασχολούνται μαζί της. Και πώς να μην ασχολούνται δηλαδή αφού τα έχει όλα… ταλέντο, δουλειά, ομορφιά, και μία ισορροπημένη οικογενειακή ζωή. Να 'τανε η ζήλεια ψώρα που λένε…

Έχεις πει πως η εγκυμοσύνη δεν ήταν κάτι που είχατε σχεδιάσει με τον Γιάννη Αϊβάζη, μιας και ήσασταν μαζί μόλις ενάμιση μήνα. Λένε πως η γυναίκα διαλέγει για σύζυγο της, αυτόν που πιστεύει πως θα ναι ο ιδανικότερος πατέρας για τα παιδιά της. Ισχύει για εσένα αυτό και τι ήταν αυτό που σε έκανε να τον εμπιστευτείς;

 
Ο Γιάννης μου δημιούργησε την ανάγκη για οικογένεια. Πριν γνωρίσω το Γιάννη δεν ήτανε ούτε προτεραιότητα μου αλλά ούτε στα άμεσα σχέδια μου η δημιουργία μιας οικογένειας. Ο Γιάννης με έκανε να πιστέψω στην σχέση μας, μου έβγαλε συναισθήματα που δεν ήξερα ότι θα μπορούσα ποτέ να νιώσω για έναν άνθρωπο.

Πως πέρασε η περίοδος της εγκυμοσύνης;

 
Δύσκολα...με πολλές δυσκολίες...ψυχολογικές αλλά και σωματικές..

Όχι μόνο άντρες, αλλά και γυναίκες έχουν εκφράσει τον θαυμασμό τους για τις πολυπόθητες αναλογίες του σώματός σου. Πήρες κιλά στην εγκυμοσύνη και πως κατάφερες να τα αποβάλεις;

 
Πήρα αρκετά κιλά..20...τα 11 τα έχασα μέσα σε μια βδομάδα από τότε που γέννησα και τα υπόλοιπα τα έχαναν σιγά σιγά ένα κιλό περίπου το μήνα χωρίς διατροφή...

Ίσως είσαι από τις λίγες που παραδέχτηκαν ότι πέρασαν επιλόχεια κατάθλιψη. Τι συμβουλεύεις τις νέες μητέρες που περνούν από αυτή την φάση;

 
Ότι είναι απόλυτα φυσιολογικό… ιατρικά αποδεδειγμένο, εκατομμύρια γυναίκες το περνάνε, το έχουνε περάσει και θα το περάσουνε, ότι δεν πρέπει να αισθάνονται άσχημα ούτε να έχουνε τύψεις, ότι περνάει και ότι υπάρχει λύση… να μιλάνε στους ανθρώπους τους και να μοιράζονται τις ανησυχίες τους, τις φοβίες τους και αυτά που νιώθουν καθημερινά για να μπορούνε να το αντιμετωπίσουν

Έχεις κάνει άπειρες φωτογραφίσεις. Συζητήθηκε όμως πολύ η φωτογράφισή σου την περίοδο της εγκυμοσύνης σου. Το τελευταίο διάστημα το τολμούν όλο και περισσότερες μητέρες, επώνυμες και μη. Πες μας λίγα λόγια για την εμπειρία σου αυτή.

 
Το έκανα γιατί ένιωσα την ανάγκη να μοιραστώ με τον κόσμο και να δείξω ότι και στην εγκυμοσύνη η γυναίκα μπορεί να είναι και όμορφη και ποθητή και ερωτική..

Πόσο σε άλλαξε η μητρότητα; Τι διαφορές βλέπεις στην Μαρία πριν γίνει μητέρα και στην Μαρία του σήμερα;

Είμαι ένας άλλος άνθρωπος. ωρίμασα, μεγάλωσα και συνεχίζω να μεγαλώνω μέσα από το παιδί μου… ήμουν παιδί και έχω γίνει γυναίκα… άλλες προτεραιότητες, αλλά πιστεύω, διαφορετική αντίληψη των πραγμάτων

Η σχέση σου με τον Γιάννη σίγουρα άλλαξε με τον ερχομό του παιδιού, όπως συμβαίνει σε όλα τα ζευγάρια. Παραμένετε όμως, όπως όλα δείχνουν, ένα ερωτευμένο ζευγάρι. Πως καταφέρνεις να διατηρείς ζωντανό το ενδιαφέρον του;

 
Σε μια σχέση και σε μια συμβίωση είναι δύσκολο να διατηρείς την ισορροπία. πρέπει να υπάρχει πολύ αγάπη για να μπορείς να υπομένεις, επιμένεις και να παλεύεις καθημερινά. Θέλει σεβασμό και να μην ξεχνάς τι έχει σημασία και γιατί αγάπησες τον άνθρωπο που έχεις δίπλα σου...

Στο παρελθόν έχεις δηλώσει πως θέλεις να μεγαλώσει η κόρη σου όπως σε μεγάλωσε εσένα η μητέρα σου. Τι είναι αυτό που σε συμβούλευε πάντα η μητέρα σου και θες να το περάσεις και στην κόρη σου;

 
Είναι ο τρόπος που με μεγάλωσε και όχι κάτι συγκεκριμένα... είναι εικόνες, στιγμές, αναμνήσεις, αγαπημένα πρόσωπα, καθημερινότητα και μια ευτυχισμένη παιδική ηλικία γεμάτο μοναδικές στιγμές που τις κουβαλώ ακόμα και τις μεταφέρω και εγώ στο παιδί μου

Πολλές φορές τον τελευταίο καιρό σε ρωτούν αν σκέφτεσαι για δεύ-τερο παιδάκι και έχεις πει πως η Ισμήνη ζητάει επίμονα να αποκτήσει αδερφάκι. Πιστεύεις πως θα είναι δύσκολο για αυτήν να αποδεχτεί ότι η αγάπη των γονιών της δεν θα έχει πλέον την αποκλειστικότητα;

 
Μέσα από την προσωπικότητα του παιδιού μου βλέπω την ανάγκη της για συντροφιά και παρέα. Μπορει να μην αντιλαμβάνεται ακριβώς τι μπορεί να ακολουθήσει όμως είναι ένα παιδί πολύ δοτικό και ευαίσθητο που μέσα από την δική μου προσέγγιση των πραγμάτων θα γινότανε μια υπεροχή και πολύ προστατευτική αδερφούλα!

Πως θα χαρακτήριζες με τρεις λέξεις τον εαυτό σου ως μητέρας;

 
Προστατευτική, δοτική, υπομονετική

Τι ονειρεύεσαι και τι φοβάσαι για το μέλλον της Ισμήνης;

Ονειρεύομαι ένα πλούσιο ψυχικό κόσμο...με μια έντονη προσωπικότητα και μια ζωή γεμάτη υπέροχες στιγμές και αναμνήσεις. Φοβάμαι για την ψυχική της γαλήνη

Ποια στοιχεία του χαρακτήρα της έχει πάρει από την μαμά και ποια από το μπαμπά;

 
Είναι ένα κάρμα και των δυο...με τον Γιάννη μοιάζουμε πολύ σαν χαρακτήρες....

Ειδικά αυτήν την περίοδο είσαι ιδιαίτερα πολυάσχολη. Δύο παραστάσεις, μία ταινία… πως καταφέρνεις να συμπληρώνεις τα κενά της απουσίας σου;

 
Ο χρόνος είναι του παιδιού μου και τα υπόλοιπα έρχονται μετά... κάνω το πρόγραμμα μου έτσι ώστε να μην λείπω καθόλου από το παιδί. Είμαι όλη την ώρα μαζί της και αν δείτε την ατζέντα μου το πρόγραμμα είναι της Ισμήνης και όχι δικό μου

Στην παράσταση «Η Παναγία των Παρισίων» υποδύεσαι την Εσμεράλντα. Ανεβάζετε μία παράσταση για ενήλικους αλλά και μία άλλη για παιδιά. Πως  νοιώθεις που πρωταγωνιστείς σε ένα παραμύθι; Πόσο  απαιτητικά είναι τα παιδιά σαν κοινό;

 
Τα παιδιά είναι το καλύτερο κοινό και ήτανε οι αγαπημένες μου παραστάσεις! Θετική ενέργεια, πολύ αγάπη και μεγάλο σχολείο για μένα

Έχεις γράψει ένα παιδικό παραμύθι βασισμένο πάνω στην καθημερινότητάς σας με την Ισμήνη. Πες μας λίγα λόγια για αυτό…

 
Είναι ένα παραμύθι που το γράψαμε μαζί με την Ισμήνη. Πλάσαμε την ιστορία μαζί...κάθε βράδυ με την φαντασία μας χτίζαμε το παραμύθι και μετά εγώ το αποτύπωνα σε ένα κομμάτι χαρτί

Μια ευχή για τις «Σερραίες Μανούλες

 
Πάντα μανούλες... με πολύ αγάπη, τρυφερότητα, με μοναδικές στιγμές για μια συγκλονιστική ζωή.

CRETAMUM ΧΡΙΣΤΙΝΑ

 

Ακόμα μία συνέντευξη για το serraiesmanoulesnewspaper.blogspot.gr

 

Το διαδίκτυο δεν έφερε κοντά μόνο τις «Σερραίες Μανούλες». Στη άλλη άκρη της Ελλάδας, στην όμορφη Κρήτη, η Χριστίνα δημιούργησε ένα γκρουπ μαμάδων τις CretaMums. Πρόκειται για μαμάδες που δεν έμειναν στην διαδικτυακή επικοινωνία. Μαζί με τα παιδάκια τους κάνουν διάφορες συναντήσεις για παιχνίδι, ενημερώνονται με σεμινάρια που διοργανώνουν, επισκέπτονται μουσεία, οργανώνουν φιλανθρωπικά παζάρια και παράλληλα δημιουργούν ουσιαστικές φιλίες στηρίζοντας η μία την άλλη. Οι μαμάδες της Κρήτης είναι μια όμορφη και δραστήρια ομάδα…ας τις γνωρίσουμε μέσα από τα μάτια της Χριστίνας!

CRETAMUM ΧΡΙΣΤΙΝΑ 

"Μέσα από την ομάδα αυτή...απέκτησα ένα αίσθημα κοινού σκοπού,

πράγμα πιστεύω πολύ σημαντικό για να νιώθει κάποιος ολοκληρωμένος!"

 συνέντευξη στη Γλυκερία Σκιαδοπούλου

Τι τύπος Μαμάς είσαι;

Τέτοιες ερωτήσεις με κάνουν να νιώθω λίγο άβολα, αλλά αν έπρεπε να απαντήσω θα έλεγα: Είμαι ο τύπος της μαμάς που κάθε μέρα κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί – όπως όλες οι μαμάδες του κόσμου! Και πολλά βράδια, πριν με πάρει ο ύπνος, σκέφτομαι ‘σήμερα δεν τα κατάφερα’, αλλά την άλλη μέρα το πρωί ξυπνάω με ανανεωμένη διάθεση να ξαναπροσπαθήσω.

Τι σε ώθησε να δημιουργήσεις την ομάδα των CretaMums και τι στόχους είχες για αυτήν;

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα – στο Ηράκλειο ζω τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Όταν απέκτησα την κόρη μου Σοφία, μακριά από την οικογένεια και τους φίλους μου, ένιωσα πολύ απομονωμένη. Έτσι, αργά ένα βράδυ το Μάη 2012, έφτιαξα την ομάδα των CretaMums στο facebook. Ο στόχος μου ήταν να φέρω σε επαφή μαμάδες και παιδιά που ζούσαν στο Ηράκλειο και έψαχναν, όπως εγώ, παρέα στις βόλτες τους.

Περίγραψέ μας με τρεις λέξεις τις μαμάδες που συμμετέχουν στην ομάδα αυτή.

Επτά λέξεις, πειράζει; Στοργικές, φιλόξενες, δημιουργικές, ευαισθητοποιημένες, δυναμικές, αισιόδοξες, ενωμένες!

Είναι δύσκολο να είσαι διαχειρίστρια μιας ομάδας που έχει 2.000 γυναίκες - μαμάδες μέλη;

Η διαχείριση της σελίδας μας στο facebook είναι βέβαια αρκετά χρονοβόρα, αλλά δυσκολότερη είναι η διοργάνωση των δράσεών μας: εβδομαδιαίες συναντήσεις, σεμινάρια και εκδρομές κάθε μήνα, φιλανθρωπικά παζάρια 2-3 φορές το χρόνο με πράγματα που φτιάχνουμε οι ίδιες… Ο συντονισμός όλων αυτών είναι περίπλοκος!

Εδώ και λίγους μήνες στη διαχείριση της σελίδας και της ομάδας έχουν προστεθεί δυο μαμάδες, η Ευτυχία Βαρούχα και η Λίτσα Χαλκιαδάκη, η δουλειά μοιράζεται και έτσι έχουν μπορέσει να γίνουν περισσότερα πράγματα. Πολλές όμως μαμάδες ακόμα βοηθούν ανάλογα με το χρόνο και τα ταλέντα τους και της ευχαριστούμε όλες!

Πως αντιμετωπίζουν οι άλλες μαμάδες την ομάδα; Υπάρχει δισταγμός στο να συμμετέχουν;

Τον πρώτο χρόνο έρχονταν κατά καιρούς μαμάδες στις συναντήσεις μας και μας έλεγαν: «Πολύ καιρό σας παρακολουθώ, αλλά δεν τολμούσα να έρθω νωρίτερα!» Και μετά κόλλησαν! Νομίζω ότι έπρεπε απλώς να ξεπεράσουν την αρχική τους ντροπή. Τώρα πια η ομάδα έχει γίνει αρκετά γνωστή στο Ηράκλειο, η ιδέα των συναντήσεων μαμάδων είναι πιο διαδεδομένη, οπότε πιο εύκολα ένα νέο μέλος θα έρθει να μας γνωρίσει.

Η ομάδα σας μετράει ένα χρόνο πια... Θα θέλαμε να μοιραστείς μαζί μας μια στιγμή συγκίνησης και μια στιγμή εκνευρισμού!

Σχεδόν ενάμισι χρόνο! Στιγμή συγκίνησης φυσικά όταν σβήσαμε το κεράκι στο πάρτι των πρώτων γενεθλίων μας στις αρχές του Ιούνη! Στιγμή εκνευρισμού όταν στο τέλος μιας εκδήλωσής μας σε δημόσιο πάρκο, ανακαλύπταμε σκουπίδια που είχαν αφήσει κάποιοι συμμετέχοντες εδώ κι εκεί. Η έλλειψη οικολογικής συνείδησης πάντα με στεναχωρούσε! Σημαντικό επίσης είναι να γνωρίζουν όλοι ότι τα άτομα που ασχολούνται με την οργάνωση των δράσεων των CretaMums προσφέρουν το χρόνο τους εθελοντικά και κάθε μαμά που συμμετέχει θα πρέπει να φροντίζει ό,τι αφορά την ίδια και τα παιδιά της.

 

Πόσο έχει επηρεάσει την ζωή σου η ενασχόληση σου με την ομάδα αυτή; Έχεις δει αλλαγές στον χαρακτήρα σου;

Αλλαγές στο χαρακτήρα μου, όχι, νομίζω ότι ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου διαμορφώνεται σε πολύ νεαρή ηλικία και πάρα πολύ δύσκολα αλλάζει! Στη ζωή μου όμως έχω δει πολύ μεγάλες αλλαγές. Μέσα από την ομάδα αυτή, γνώρισα και αγάπησα την πόλη στην οποία ζω, ήρθα σε επαφή με πολλούς ανθρώπους και έκανα φίλους, αλλά το βασικότερο απέκτησα ένα αίσθημα κοινού σκοπού – πράγμα πιστεύω πολύ σημαντικό για να νιώθει κάποιος ολοκληρωμένος!

Πως έχει αντιδράσει ο σύζυγος σε όλο αυτό;

Πέρα από κάποιες γκρινίτσες τύπου «πάλι στο facebook είσαι;;», γενικά είναι πολύ υποστηρικτικός, χαίρεται που και η Σοφία και εγώ έχουμε αποκτήσει φίλους! Και φυσικά επωφελείται και ο ίδιος γιατί συμμετέχει στις δράσεις που οργανώνουμε για όλη την οικογένεια και γνωρίζει νέους ανθρώπους!

Οι CretaMums όπως και οι Σερραίες Μανούλες γεννήθηκαν μέσα από τα social media. Με βάση την δική σου εμπειρία, ποια θεωρείς πως είναι τα υπέρ και ποια τα κατά;

Στα υπέρ θα ανέφερα το ότι μπορεί εύκολα μια ομάδα να γίνει γνωστή μέσα από τα social media, να αποκτήσει μέλη, αλλά και να διατηρεί επικοινωνία με τα μέλη της. Στα κατά θα ανέφερα ίσως το γεγονός ότι τα social media έχουν πιο ‘ανεπίσημο’ χαρακτήρα, δε νιώθουν όλα τα μέλη ότι δεσμεύονται από τους κοινούς στόχους της ομάδας και άρα μπορεί να μην υπάρχει πάντα επαρκής αριθμός ανθρώπων για να υποστηρίζουν αυτούς τους στόχους. 

Τι σχέδια έχουν για το μέλλον οι CretaMums;

Θέλουμε να συνεχίσουμε να παίζουμε μαζί με τα παιδιά μας σε εβδομαδιαία βάση. Να εξερευνούμε τις δυνατότητες που μας προσφέρει η πόλη του Ηρακλείου μέσα από εκδρομές και επισκέψεις σε διάφορους χώρους. Να δημιουργούμε νέες δυνατότητες μέσα από την οργάνωση εκδηλώσεων για παιδιά και σεμιναρίων για γονείς. Και να συμμετέχουμε ως ενεργοί πολίτες στα κοινά της πόλης μας μέσα από διάφορες εθελοντικές δράσεις.

Τι μήνυμα θα ήθελες να στείλεις σε όσες μαμάδες διστάζουν να συμμετέχουν σε τέτοιου είδους ομάδες;

Αν έχετε το χρόνο, μη διστάζετε! Η κοινωνικοποίηση των μαμάδων είναι το ίδιο σημαντική με την κοινωνικοποίηση των παιδιών! Στις συναντήσεις θα βρείτε υποστήριξη, θα επωφεληθείτε από διαφορετικές εμπειρίες, θα διασκεδάσετε μαζί με τα παιδιά σας και το σημαντικότερο θα νιώσετε ότι ανήκετε κάπου – ο άνθρωπος είναι ζώο κοινωνικό!

Μια ευχή για τις Σερραίες Μανούλες…

Δε σας εύχομαι περισσότερα μέλη – σας εύχομαι οι δράσεις σας να αγγίζουν όλο και περισσότερους ανθρώπους! Κι αν γι’ αυτό χρειάζονται περισσότερα μέλη, τότε σας τα εύχομαι κι αυτά!

CretaMums - Οι δράσεις σας τους...

·   Εβδομαδιαίες συναντήσεις μαμάδων και παιδιών για παιχνίδι όλο το χρόνο

·   CretaMums Academy: σειρά σεμιναρίων, περίπου ένα το μήνα από το Σεπτέμβρη 2013 έως τον Ιούνη 2014, που στοχεύουν να δώσουν στη μαμά και τον μπαμπά εργαλεία εφαρμόσιμα στην καθημερινή ζωή. O χρόνος των εισηγητών και οι χώροι διεξαγωγής των σεμιναρίων μας προσφέρονται δωρεάν, ώστε να μπορούμε με τη συμμετοχή μας (€3 ανά σεμινάριο) να  ενισχύσουμε το Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Ηρακλείου.

·   CretaMums Εξορμήσεις: εκδρομές και επισκέψεις σε μουσεία και άλλους χώρους μια φορά το μήνα

·   Φιλανθρωπικά παζάρια για την ενίσχυση διαφόρων φορέων όπως ο παιδικός σταθμός του Συλλόγου Γυναικών Κοινωνική Μέριμνα και ο Παγκρήτιος Σύλλογος Γονέων και Φίλων Παιδιών με Καρκίνο "ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ"

Μάθε περισσότερα για τις CretaMums  

στο www.cretamums.gr